UITVOERING

Op de pagina staat de manier waarop we ons onderzoek uitgevoerd hebben. De werkwijze is te downloaden. Met foto's laten hopen we een beetje een beeld te geven van onze praktische opdracht. Tevens vindt u hier het schakelingschema van de meetapparatuur.

 

Meetapparatuur

  • Ampèremeter. Een ampèremeter meet de stroomsterkte van een schakeling.
  • Voltmeter. Een voltmeter meet het potentiaalverschil tussen twee punten.

Of een multimeter, die heeft beide functies in één en hetzelfde apparaat. Dat heeft wel als nadeel dat je de draden steeds om moet prikken.

 

Opstelling

Hiernaast is het schakelschema te vinden van onze opstelling. De 'A' staat voor een ampèremeter en de 'V' voor een voltmeter. Een ampèremeter wordt altijd in serie geplaatst, een voltmeter daarentegen altijd parallel geschakeld. Dat komt doordat een ampèremeter de stroom meet door een geleider. Een voltmeter moet een potentiaalverschil meten tussen twee punten en moet dus parallel worden geschakeld aan te meten component.

 

De ampère is als volgt gedefinieerd (bron: Wikipedia):

Een ampère is de constante elektrische stroom die, wanneer deze loopt door twee parallelle geleiders van oneindige lengte en met een verwaarloosbare diameter, op 1 meter van elkaar geplaatst in vacuüm, een lorentzkracht tussen deze geleiders produceert van 2 × 10-7 newton per meter lengte.

De eenheid van elektrische lading, de coulomb, is gedefinieerd op basis van de ampère: 1 coulomb is de hoeveelheid lading die overeenkomt met een stroom van 1 ampère gedurende 1 seconde, ofwel 1 C is gelijk aan 1 As (ampèreseconde).

 

Benodigheden

    • 100 ml. gedestilleerd water. Gedestilleerd water is zeer zuiver water, waaruit de meeste opgeloste stoffen 'verdwenen' zijn. Dat voorkomt dat organische en anorganische stoffen (die in normaal water wel opgelost zijn) stroom geleiden.
    • 2 Koolstofelektroden. Zeer goede stroomgeleider.
    • Voedingskastje, ofwel transformator. Hiermee kun je spanning regelen, overigens is de hoogte van de spanning niet heel erg van belang. Vermeldt de spanning wel in een eventueel verslag.
    • Spanningsmeter/voltmeter. Zie schakelschema.
    • Stroommeter/ampèremeter. Zie schakelschema.
    • Bekerglas 500 ml. Kan ook een bekerglas nemen van 200 ml., maar dat is niet praktischer met het plaatsen van de koolstofelektroden.
    • Kabels. Zie schakelschema.
    • 2 Statieven incl. klemmen. Niet noodzakelijk, maar kan handig zijn met het plaatsen van koolstofelektroden/
    • Krokodillenbekjes. Voor het verbinden van de elektroden met de meetapparatuur.
    • Natriumsulfaat (Na2SO4).
    • Weegschaal, met minstens 2 decimalen. Om nauwkeurig gewicht te bepalen, niet noodzakelijk wanneer men werkt met grote aantallen dan wij deden. (Zoals te vinden in het werkplan, DOWNLOAD)
    • Roerstaafje. Nodig wanneer je het natriumsulfaat goed wilt oplossen.
    • Notitiepapier en schrijfwaren. Onmisbaar bij het noteren van je meetresultaten
    • Evt. brander en toebehoren (driepoot, gaasje, thermometer etc.) Wanneer het natriumsulfaat niet goed oplost, is het  mogelijk het kort te verwarmen. Niet hoger dan 40°C.

 

Foto's van ons onderzoek

 

Josia (voorgrond) en Arjan zijn bezig met het uitwegen van de zouten en maken een tabel om de meetresultaten te noteren. Redine is bezig met het voorbereiden wat betreft de benodigdheden.

De meetapparatuur.

Het voedinskastje staat het meest links, daarnaast ligt (dat gele ding) ligt een multimeter. Deze hebben we alleen gebruikt om het ampèrage te meten, omdat Arjan zijn eigen multimeter (meest rechte apparaatje) had meegenomen.

Niet heel duidelijk zichtbaar, voor de gele multimeter ligt een koolstofelektrode.

Op deze foto zijn de inmiddels aangesloten apparaten zichtbaar. Rechts staat het potje met natriumsulfaat.

 

Nu wel duidelijk zichtbaar zijn de koolstofelektroden in het bekerglas.

Redine is bezig met het oplossen van het natriumsulfaat terwijl Arjan een aantal meetresultaten noteert.

 

Belangrijk!

Noteer niet meteen de meetresultaten, de waarde van de stroomsterkte en de waarde van de spanning kunnen nog wat fluctueren. Wacht tot de meetwaarde een beetje stabiel blijft.

Josia (achtergrond) en Arjan zijn bezig met het verwarmen van de zoutoplossing. Op aanraden van de TOA deden we dat, omdat het zout niet oploste zoals wij gedacht hadden, hoewel de BINAS aangaf dat het zout goed oplosbaar is, tot 170 gram/liter. (Zie daarover meer onder kopje 'Uitvoering | Conclusie')

 

Let op!

Maak de oplossing niet warmer dan 30-40°C. Anders kunnen de meetresultaten te afwijkend worden. Een hogere temperatuur is ook niet nodig.